Dag 1: 13 juli 2010

Hallo, we zijn vanochtend al om 0:30 uur opgestaan. Vroeg hè?
We gingen vannacht om 1:30 uur rijden richting Amsterdam Airport.
Op de snelweg wou “Bram” de TomTom ons via de 1e afslag. We gingen via de A2. Om 4:30 uur waren we op het vliegveld van Amsterdam.
Eerst kwam ik met het idee om dollars te pinnen. Toen zei mama: o ja, dat kan nu wel, inderdaad dat moet ik ook nog even doen. Dus wij naar een geldautomaat maar daar kon je alleen euro’s pinnen. En toen zijn we naar een andere automaat gegaan en ja hoor we konden daar dollars pinnen. Eerst ik dan mama.
En wij kijken of onze vlucht naar Londen heathrow om 07:20 uur naar Londen er al op stond. En ja hoor hij stond er al op.
Dani
Op Schiphol nog een lekker broodje gekocht en toen door naar de gate. Daar hadden we nog weer een 2e controle en konden we instappen. De vlucht ging mooi op tijd naar Londen.
We hadden een klein beetje vertraging omdat er één koffer teveel ingeladen was, die moest er eerst weer uit. De vlucht duurde iets korter en we waren de normale tijd in Londen.
Daar wilden ze ons eerst de rolstoel niet uit het ruim geven, die zou meteen doorgelabeld worden naar Miami. Wij hebben erop gestaan dat we de rolstoel zelf meenamen naar de gate. Zo weten we zeker dat de rolstoel in het juiste vliegtuig gaat. Na 5 minuten hadden ze de rolstoel al gevonden en konden we onze weg vervolgen op Heathrow.
Heathrow zijn we een paar keer met de lift geweest. Eerst naar de security check, daarna naar het treintje voor gate B. Daarna weer met de lift naar de vertrekhal en als laatste nog een keer naar de “slurf”. Nog 15 minuten wachten en we konden meteen instappen. Met een paar minuten vertraging zijn we vertrokken naar Miami. Bij het opstijgen was het erg bewolkt en er stond een hele harde wind. Dat kon je goed merken. Het bordje “riemen vast” bleef een hele tijd aan.
Nu we dit typen zijn we over de helft en hebben nog 4 uur te gaan. Nog even turbulentie gehad en inmiddels 2 uur geslapen tijdens de vlucht.
Het eten was: chicken met rijst of risotto met spinazie. Alledrie hebben we voor de chicken gekozen. Het was best wel lekker. Lekkere salade erbij en een toetje van witte chocolade Mouse.
Tot nu toe verloopt de vlucht voorspoedig en komen we 2 minuten later aan.
Wij zitten, zoals reeds eerder op onze weblog vermeld, op rij 40. Zit er een Belgische meneer naast mij die vraagt of wij de familie Haan zijn. Ik heel verbaasd: ja, hoe weet u dat? Heeft hij ons blog gelezen via het Florida Forum. Wat is de wereld toch klein.
Zodra we in Miami zijn en een internetverbinding hebben, zullen we deze tekst plaatsen.
Ina